Τοῦ Δημήτρη Ἀθ. Ἀλεξανδράκη Τὰ ἀπανωτά ἀνενδοίαστα κτυπήματα, ἀποδεικνύουν τὴν ἀδιαφορία τοῦ πολιτικοῦ συστήματος, γιὰ τὴν ἐπιβίωση τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ τῆς Ρωμιοσύνης εὐρύτερα. Ἀλλάζοντας συνεχῶς πλαίσια ἐκπαίδευσης, κάθε κυβέρνηση ὡς νεανίσκη ποὺ ἀλλάζει φορέματα πρίν βγεῖ στὸ νυφοπάζαρο, παρέσυρε ὃλη τὴν κοινωνία σὲ μιά βορβορώδη κατάσταση. Ἀνίκανοι οἱ πολιτικοί μας νὰ συσκεφθοῦν γιὰ τὴν ἑλληνική παιδεία, - ἃπαξ καὶ ἐπί ἓνα ἒτος μὲ ἐντατικές συσκέψεις - ἀποφασίζουν ἐν μία νυκτί καθοριστικές ἀλλαγές. Παίζοντας κυριολεκτικά στὰ ζάρια τὸ γλωσσικό ζήτημα τὸ 1964, τὸ 1976, τὸ 1982, τὸ 1992, χωρίς νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ ἐπιμέρους τροποποιήσεις, βιβλία κλπ. Πανηγύριζε τὸ πολιτικό σύστημα γιὰ δῆθεν ἀποχουντοποίηση, βοηθώντας ἒτσι καὶ τὴν ἀναρρίχηση "μερικῶς ἀναλφάβητων". Σχετικό ἂρθρο τοῦ Σπύρου Μοσκόβου στὴν Deutsche Welle φωτίζει μία ἐπιπλέον πτυχή τοῦ ζητήματος! Τονίζεται πὼς « Γιὰ πολλούς ἡ δημοτική ἒχει ταυτιστεῖ μὲ τὴ δημοκρατία καὶ ἡ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου