Από τις κυβιστήσεις στα άλματα!

Του Δημήτρη Αθαν. Αλεξανδράκη






"δΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ αΛΜΑΤΑ"

Οι λέξεις που έχουν επισημανθεί και περιβάλλονται με χρώμα, οδηγούν στην πηγή των πληροφοριών. 

  Μια ολόκληρη τετραετία σχεδόν όλοι είχαμε επικεντρωθεί στις κυβιστήσεις του κ. Τσίπρα. Θα έλεγε κανείς πως με μεθοδικό τρόπο, μέχρι την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, το μυαλό μας ή τα ΜΜΕ, χωρίς να αποκλείεται και η βλακώδης συνεργασία και των δύο, δεν μας έδιναν την πραγματική εικόνα για τους υποψήφιους υπουργούς. Τα στραβά τους καμώματα ή τις οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικογενειακές τους σχέσεις. Μετά άρχισαν να μας δείχνουν τις αδυναμίες τους, λες και δεν τις ήξερε κανείς από πριν! Λες και δεν ήταν κάποιοι εξ αυτών, των δηλωμένων αριστερών, καθαρά κομμάτια του καπιταλιστικού συστήματος.

  Έτσι φτάσαμε εις την ετέραν κοινοβουλευτική περίοδο για να αρχίσουν να ξεδιπλώνονται καινούργια καμώματα. Άλματα λογικής, απαράδεκτα για τα σπουδαία - όπως διατείνονται κάποιοι - βιογραφικά του πρωθυπουργού και των υπουργών της σημερινής κυβέρνησης. Αρχίζοντας από τον πρωθυπουργό, που έκανε το πρώτο άλμα αναλυτικής σκέψης, δηλώνοντας στην δημοσιογράφο του BBC Ζεϊνάμπ Μπαντάουι, για την μη υπουργοποίηση περισσοτέρων γυναικών, πως ζήτησε « ...από πολλές γυναίκες να μπουν στην κυβέρνηση, αλλά ήταν πολύ πιο διστακτικές από ό,τι οι άντρες».  (εδώ το άρθρο) και (εδώ το βίντεο) Ανάμεσα στους υποψήφιους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, βρίσκονταν εκατόν εξήντα οκτώ (168) γυναίκες (εδώ όλα τα ονόματα). Τα βιογραφικά τους δεν ήταν άξια λόγου ή ήταν διστακτικές οι υπόλοιπες εκατόν εξήντα τρεις (163); Ήταν διστακτικές ή ανάξιες - τυχαία αναφέρω τα ονόματα - η κυρία Μαρία Ι. Παπακωνσταντίνου  Ιατρός, η κυρία Ολυμπία Αναστασοπούλου Δικηγόρος, η Ευσταθία Γιαννιά μία εκ των έξι μάχιμων γυναικών της ΕΛ.ΑΣ, που φέρουν το βαθμό της Αντιστρατήγου και όλες οι άλλες; Αν ναι γιατί τις δέχτηκε ως υποψήφιες;

  Άλμα παραταξιακόν! (Από κόμμα σε κόμμα!) Από τις σαράντα εννέα (49) υποψήφιες γυναίκες δικηγόρους, επελέγη η κυρία Φωτεινή Αραμπατζή παντρεμένη επί 10 χρόνια με τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Μαγκριώτη! Υφυπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων από το 2009 έως το 2012. Χώρισαν το 2011. Το 2012 έγινε η εκτίναξη της πρώην κας Μαγκριώτη, προς την Νέα Δημοκρατία και αφού πέρασε η φάση του μετεωρισμού 2012 – 2019 έγινε η προσγείωση στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Υφυπουργός αρμόδιος για την Αλιευτική Πολιτική. Στα χέρια της ένα λεπτό ζήτημα. "...Η Θεσσαλονίκη θα είναι το λιμάνι των Σκοπίων..."

Επαναφέρω την φωτογραφία της κυρίας Αραμπατζή γιατί είχε εξαφανιστεί! (Γιατί εξαφανίζονται άραγε οι φωτογραφίες από το Blog μου;) https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/big_article_image/public/2014-10/arabatzi-660.png.webp?itok=OqyLOqAE

  Άλμα αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα! Από τις έξ (6) υποψήφιες γυναίκες οικονομολόγους δεν επελέγη καμιά. Επελέγη Υφυπουργός αρμόδια για θέματα πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης, η 32χρονη οικονομολόγος, προσωπική του σύμβουλος του πρωθυπουργού σε θέματα μεταρρυθμίσεων, Δόμνα Μιχαηλίδου.  Η υφυπουργός, που κανείς δεν "μιλά" για την καταγωγή της, ενώ αντίθετα προβάλλουν (εδώ) και (εδώ) έντονα, την νεότητα, την ομορφιά, τις σπουδές και την επαγγελματική της πορεία που περιλαμβάνει θέσεις κύρους και ευθύνης σε διεθνές επίπεδο. Ακολουθεί σε αργή κίνηση (slow motion) το άλμα. Από την εκτίναξη, στη φάση μετεωρισμού και τελικά στην προσγείωση:

1. Κολλέγιο Αθηνών

2. University of York της Αγγλίας

3. Πανεπιστήμιο του Cambridge μεταπτυχιακό στις Αναπτυξιακές Σπουδές και Διδακτορικό στα Οικονομικά της Ανάπτυξης

4. Επισκέπτρια Λέκτορας στο Κέντρο Αναπτυξιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Cambridge

5. Διδάσκει Μακροοικονομικά στο Judge Business School του Cambridge

6. Διδάσκει Οικονομική Πολιτική στο Government School του UCL

7. Πριν συμπληρώσει τα 26 της χρόνια την δέχθηκαν στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών του ΟΟΣΑ στο Παρίσι ως οικονομολόγο και ειδικό στον ανταγωνισμό. Το 2016 ορίστηκε υπεύθυνη οικονομολόγος της ομάδας των κατασκευών για την ολοκλήρωση της τρίτης Εργαλειοθήκης Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ, η οποία συμπεριλαμβάνονταν στα προαπαιτούμενα του 3ου Μνημονίου (Να σημειώσουμε εδώ πως ο ΟΟΣΑ, είναι διακυβερνητικός διεθνής οργανισμός που οικονομικά στηρίζεται στα κράτη μέλη του. (Κάτι σαν δημόσιο δηλαδή, με τα χρήματα των πολιτών!)

8. Μετά την υπουργοποίηση της κ. Αχτσιόγλου 05/11/2016, συμβαίνει το εξής. Τους επόμενους μήνες ετοιμάζεται και ανακοινώνεται επίσημα την 13/10/2017, η σύνθεση της δωδεκαμελούς ομάδας των συμβούλων του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Μεταξύ αυτών και η κ. Δόμνα Μιχαηλίδου. (Ήταν μια ευφυής κίνηση του κ. Μητσοτάκη, ήταν μια κίνηση ενίσχυσης του δικομματισμού ή ήταν ένας ακόμη υποσχετικός σχεδιασμός για την διαφύλαξη του Ελληνικού προτεκτοράτου της "φωτεινής" περιόδου 1944 - 2019;)

9. Τελικά φτάνουμε στην προσγείωση, με τον διορισμό της στη θέση της υφυπουργού…

  Δεχόμαστε τις ικανότητες της νέας υφυπουργού, αλλά αναρωτιόμαστε όμως. Πώς τιμά η συντηρητική παράταξη, τους γονείς μιας υφυπουργού της; Υπερπηδώντας με αυτά τα συνήθη ελαφρά πηδηματάκια την καταγωγή της; Αφήνοντας στην αφάνεια την εκ των ενδείξεων, πλούσια καταγωγή της; Τα ερωτήματα δεν είναι αναίτια. Πυροδοτούνται από την προτελευταία κίνηση της κ. Μιχαηλίδου. Ποιός κοινός θνητός στα τριάντα του (στην Ελλάδα το τελευταίο τρίμηνο 2016 η ανεργία στις γυναίκες μεταξύ 30 – 44 ετών είχε φτάσει στο 28,4%) αφήνει την θέση του στον ΟΟΣΑ για να έρθει σύμβουλος (έμμισθος ή άμισθος;) σε ένα κόμμα που το 2017, δεν γνώριζε κανείς, αν θα ψηφιστεί από τους πολίτες (ή μήπως γνώριζαν κάποιοι); Γιατί ένας οργανισμός που επιλέγει ένα πρόσωπο και το εντάσσει στο δυναμικό του, το "αφήνει/απελευθερώνει" - έχοντας μάλιστα αυτό αποκτήσει και εμπειρία - να φύγει και να πάει σύμβουλος ενός κόμματος σε μια μικρή χώρα; Μήπως η κίνηση αυτή είναι μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού του ΟΟΣΑ και όχι απλά μια επιλογή της κας Μιχαηλίδου;

  Άλμα διακρατικόν! Ο “…ΟΟΣΑ βοηθά τις χώρες – μέλη και μη μέλη – να αποκομίσουν τα οφέλη και να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις μιας παγκόσμιας οικονομίας προωθώντας υγιείς ενεργειακές πολιτικές…”; (Έχει αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα!!!) Όλοι οφελούνται ή μήπως κάποιοι χάνουν; (δες εδώ) Στον ενοποιημένο προϋπολογισμό του ΟΟΣΑ, που ανέρχεται σε 374 εκατ. Ευρώ για το 2017, οι ΗΠΑ συνεισφέρουν το 20%. Στην παγκόσμια ανταγωνιστική οικονομία, θα έχουν εξίσου ίδια οφέλη, με τις χώρες που δεν συνεισφέρουν ή με τις χώρες μέλη, που συνεισφέρουν λιγότερο, ανάλογα με το μέγεθος των οικονομιών τους, όπως η Ελλάδα που συνεισφέρει το 1,1%; Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είναι η απόδειξη, πως ο από πεντηκονταετίας λειτουργών ΟΟΣΑ, μάλλον για τις οικονομίες άλλων (κρατών, εταιρειών, οργανισμών ή και ανθρώπων) φροντίζει;

Τα εκ των υστέρων "εργαλεία" προς τα της ταφής ομοιάζουν.

  Για ποιον θα φροντίσει ο διορισμένος Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ, του οποίου ο  βασικός μισθός μόνο το 2017 ανέρχονταν σε 218.147 ευρώ ετησίως; Πώς διασφαλίζεται η ανεπηρέαστη από παρεμβάσεις λειτουργία του οργανισμού (ΟΟΣΑ/OECD), από οικονομικά, πολιτικά, εθνικά, κ.α. κέντρα με τόσους διορισμένους, γραμματείς, πρέσβεις, διευθυντές και υπαλλήλους;

Από μια πρώτη και επιφανειακή εξέταση (εδώ) διαπιστώνεται πως η αποστολή/αντιπροσωπία των ΗΠΑ στον ΟΟΣΑ «..Εξασφαλίζει επίσης ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τον ΟΟΣΑ αντικατοπτρίζουν τις προτεραιότητες της κυβέρνησης των ΗΠΑ…» Ο οργανισμός δεν είναι αυτόνομος, γιατί αν είχε αυτονομηθεί από την αμερικάνικη επιρροή και λειτουργούσε ουδέτερα, δεν θα είχε μόνο 35 μέλη, όπως προκύπτει από τον προϋπολογισμό των κρατών μελών για το 2017. Εξ άλλου για την ίδρυσή του αναφέρεται σαφώς πως ο  “… ΟΟΣΑ αποτέλεσε τη συνέχεια του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας που μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε την ευθύνη συντονισμού του σχεδίου Marshal…”

  Φυσικά αυτόν τον προσανατολισμό του ΟΟΣΑ προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ, δεν μπορεί να τον αλλάξει η μικροπολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων. Το καθεστώς των εναλλασσόμενων, εύκολων και πρόσκαιρων διορισμών, φίλα προσκείμενων προσώπων, μάλλον συναινετικά λειτουργεί. Τα παραδείγματα πολλά. Μεταξύ αυτών οι διορισμοί που συζητήθηκαν περισσότερο, της κας Μπιρμπίλη, (εδώ) και της κας Αντωνοπούλου (εδώ) όπως και η αποπομπή του Έλληνα εκπροσώπου στον οργανισμό, καθηγητή κ. Γιώργου Πρεβελάκη (εδώ). Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 "με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη – αντικατέστησε τον Έλληνα καθηγητή, που φέρει και τον τίτλο του πρέσβη της χώρας μας, με τον καθηγητή κ. Γιώργο Κριμπά, 80 ετών – που μάς προκαλεί εντύπωση πώς απεδέχθη την θέση αυτή με τις διαδικασίες που προσβάλλουν την χώρα." Συνεχίζει ο αρθρογράφος πως "...αποτελεί την ανταπόδοση υποχρέωσης, καθ’ όσον ο καθηγητής Γιώργος Κριμπάς είχε στηρίξει την εν Ελλάδι καθηγητοποίηση του Γ. Βαρουφάκη."

  Άλματα μετ'εμποδίων ή άνευ εκτιμήσεων! Για να το συνδέσουμε με το σήμερα, ας δούμε τις στρατηγικές που εφάρμοσαν στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις σε συνδυασμό με τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ και τις υποδεικνυόμενες εμμέσως στρατηγικές.

1. Τα 366 εκατομμύρια δολάρια του σχεδίου Μάρσαλ πως μοιράστηκαν στην Ελλάδα και εμείς τα παιδιά των χωριών που κάηκαν την περίοδο 1940-1949 ζήσαμε στην συνέχεια, μέχρι την εσωτερική μετανάστευσή μας, σε ένα δωμάτιο 7 και 10 άτομα χωρίς ένα βιβλίο;

2. Ανακοίνωσε η κα Μιχαηλίδου ότι, το επίδομα τοκετού των 2.000 ευρώ, που θα ισχύει από 1η Ιανουαρίου 2020, θα δοθεί σε όλους τους νέους γονείς. Ωραία! Έλα όμως που η έκθεση του ΟΟΣΑ τον Οκτώβρη του 2018 λέει καθαρά πως «Children in single-parent families are at greater risk of poverty». Δηλαδή: Τα παιδιά σε μονογονεϊκές οικογένειες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και μάλιστα ο κίνδυνος φτώχειας είναι τριπλάσιος σ’ αυτές. Επίσης στην ίδια έκθεση αναφέρεται πως τριπλασιάστηκε το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας μετά την κρίση. (εδώ) Ενδείκνυται λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε την υπογεννητικότητα, δημιουργώντας κι’ άλλους φτωχούς ή θα πρέπει να ερευνήσουμε τα αίτια της αποδυνάμωσης του θεσμού της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας;

3. Εξετάστηκε ποτέ το ζήτημα, της ψευδούς δήλωσης μονογονεϊκής οικογένειας, λόγω των επιδομάτων, με εικονικό μοίρασμα των παιδιών στους δύο γονείς, που στην πραγματικότητα συμβιώνουν;

4. Εξετάστηκε ποτέ η ύπαρξη μητέρων μονογονεϊκών οικογενειών σε διαφορετικούς δήμους, με κοινό «εισπράκτορα/επιβήτορα»;

5. Πώς διασφαλίζεται ότι τα παιδιά που θα γεννηθούν με το κίνητρο των 2000 ευρώ, δεν θα βυθιστούν στην φτώχεια ακόμη περισσότερο, παρασύροντας μάλιστα και τα μεγαλύτερα αδέρφια τους; Γιατί δεν έλαβαν υπ’ όψιν τη σχέση μεταξύ αναλφαβητισμού και μονογονεϊκών οικογενειών, όπως αναφέρεται από τον ΟΟΣΑ (εδώ);

Θα συνεχίσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, με την Νέα Δημοκρατία σήμερα πρωταγωνιστή, τον δρόμο προς την ξυπόλυτη ζωή;