Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2015

Η ΓΛΩΣΣΑ, Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΣΥΛΛΑΒΟΣ

Εικόνα
του Δημήτρη Αλεξανδράκη Μεγάλο ζήτημα για να εξετασθεί εντός ενός απλού κειμένου. Υπάρχουν εξ άλλου, πολλοί ειδικοί οι οποίοι μπορούν να αναπτύξουν απόψεις για την γλώσσα. Η ταπεινότητά μου θα επικεντρωθεί στην σχέση της μουσικής με την γλώσσα και το μέτρο. Κατά την ενασχόλησή μου με την μουσική διαπίστωσα πως υπάρχει μια απόλυτη σχέση μεταξύ Ελληνικής γλώσσας, μουσικής και μέτρου. Θεωρώ τον δεκαπεντα-σύλλαβο παράγωγο του επτάφθογγου μουσικού συστήματος, από την αρχαιότητα έως σήμερα. Κάθε δεκαπεντασύλλαβος ταυτίζεται με ένα διαδοχικό πέρασμα από την βάση στην κορυφή και επιστροφή στη βάση της κάθε επτάφθογγης κλίμακας ή δρόμου, ή μακάμ ή τρόπου όπως τις ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες. Στον πίνακα φαίνεται ακριβώς η σχέση Αρχαιοελληνικής μουσικής - Βυζαντινής και Ελληνοευρωπαϊκής παρά τις απώλειες που υπέστη. *150.- Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε, πόσο ἀκόμη νὰ παρθεῖ.            πάντα ἡ νίκη, ἂν ἑνωθεῖτε, πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθεῖ.              
  ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΩΣ ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΙ  ή οι  Γελωτοποιοί ως Επαγγελματίες Πολιτικοί    μπροστά σε μια κάλπικη κάλπη    Κλεάνθης Γρίβας   17/9/2015 Και έτσι μας προέκυψαν ανεπάγγελτοι, ανεπαρκείς και ατάλαντοι   Γελωτοποιοί,   φορείς μιας τουρκο-μπαρόκ «κουλτούρας», με μοναδικό τους προσόν τη «θητεία» τους στον αστερισμό του   Κεν   ταύρων   και των   15μελών , αποδεικνύοντας ότι ενώ   στο     Ancient Regime        κάθε «σοβαρός» άρχοντας είχε στην Αυλή του ένα Γελωτοποιό,  στο  σύγχρονο  Regime   του «δήθεν» (που έχει έντονα φεουδαρχικά       χαρακτηριστικά)    κάθε   «σοβαρός» Γελωτοποιός διαθέτει μια Αυλή…   Πριν από 162 χρόνια, ο  Καρλ Μαρξ  σκιαγράφησε με εκπληκτική ακρίβεια το πορτραίτο κάθε (ανεπάγγελτου) επαγγελματία πολιτικού που ισχύει στο διηνεκές. (Κ. Μαρξ,  Για τον Πάλμερστον,  22/10/1853)   « Αυτός που υποκύπτει  σε κάθε ξένη επίδραση, ενώ της αντιστέκεται με τα λόγια...  Καταφέρνει να συνδυάζει  τη δημοκρατική φρασεολογία με τις ολιγαρχικές ιδέες
Εικόνα
ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙΣ του Δημήτρη Αλεξανδράκη  Πριν λίγες ημέρες ο Τούρκος εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών αμφισβήτησε τα Ελληνικά θαλάσσια σύνορα. Δηλώνοντας «…την Τρίτη,  πως «το γεγονός ότι μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα που να έχουν οριοθετηθεί με την ισχύουσα διεθνή συμφωνία συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των αλληλένδετων προβλημάτων στο Αιγαίο». [i]  Σχετική ανάρτηση υπάρχει στην ιστοσελίδα του υπουργείου εξωτερικών της Τουρκίας. [ii] Την 1/9/2015 Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κούτρας, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων αναφορικά με πρόσφατη τοποθέτηση του Εκπροσώπου του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών περί μη ύπαρξης οριοθετημένων θαλασσίων  συνόρων μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, δήλωσε τα εξής:  «Δεν είναι κατανοητή η πρόσφατη τοποθέτηση του Εκπροσώπου του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών περί μη ύπαρξης οριοθετημένων θαλασσίων συνόρων μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Τα σύνορα αυτά είναι σαφώς καθορισμέν

Ο ΛΕΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙ

Εικόνα
Από τους μύθους του Αισώπου svouranews.blogspot.com Παίζουν οι ηθοποιοί: Λιοντάρι (στο ρόλο του λαού) Λύκος (στο ρόλο της αντιπολίτευσης*)  Πουλάκι (στο ρόλο της κοινής γνώμης) Αλεπού (στο ρόλο της κυβέρνησης)  Παράσιτα (Όλα τα παράσιτα της κοινωνίας μας ντόπια και ξένα) "Μια φορά κι έναν καιρό, το λιοντάρι αρρώστησε βαριά.  Φοβήθηκε πως θα πεθάνει κι έδωσε διαταγή να συγκεντρωθούν όλα τα ζώα του μεγάλου δάσους μπροστά του, για να του πουν τι πρέπει να κάνει για να γιατρευτεί. Όλα τα ζώα είπαν τη γνώμη τους, ώσπου ήρθε και η σειρά του λύκου.  - Βασιλιά μου, είπε με σεβασμό, δε γνωρίζω κανένα γιατρικό για την αρρώστια σου, μα ούτε και όσα ζώα είναι συγκεντρωμένα εδώ, γνωρίζουν. Το μόνο ζώο που ξέρει από φάρμακα είναι η αλεπού! Μα αυτή σε περιφρόνησε και δεν ήλθε στο κάλεσμά σου. Άκουσα μάλιστα να λένε ότι χάρηκε για την αρρώστια σου και ότι δεν τη νοιάζει κι αν πεθάνεις. Ο λύκος τα είπε επίτηδες αυτά τα λόγια, γιατί δε χώνευε την αλεπού και ήτα
Υπόθεση Μίκης Θεοδωράκης Το σύστημα θέλει αποδόμηση; Έτσι να φαίνεται πως είναι άλλος ο Πολιτικός, άλλος ο Συνθέτης, άλλος ο Μαέστρος, άλλος ο Τραγουδιστής, άλλος ο απλός Άνθρωπος ο Μίκης Θεοδωράκης; Γράφεις το λήμμα Θεοδωράκης στο google και σου βγάζει πρώτο το σταυρο - νυχάκι του. Λέγεται πως κάποιος καλλιτέχνης θα ερμηνεύσει το "Άξιον εστί". Ε! σας λέω πως θα γράφουμε τα λήμματα Θεοδωράκης και Άξιον εστί και θα βγαίνει πρώτο το όνομα του κυρίου αυτού!!! Πρόκειται για βασα νιστήριο προς όσους έχουν παρακολουθήσει την προσωπικότητα του Μίκη Θεοδωράκη, τις συνεντεύξεις του, το έργο του εν γένει. Ποιός εγκέφαλος, που πραγματικά ενδιαφέρεται για την οντότητά του, θα δαπανήσει χρόνο, εξετάζοντας μέσα από τρίτους το έργο του. Υπάρχουν τεκμήρια της ύπαρξής του. Και στην τελική για να χρησιμοποιήσω μια σύγχρονη έκφραση οι φαν του εν λόγω κυρίου θα καταφέρουν να απεμπλακούν από τα πολιτιστικά στοιχεία τύπου ποπ που έλαβαν από αυτόν; Θα μπορέσουν να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στ

Πέτρος Κυρίμης, Η μοναξιά στη φωνή

Εικόνα
Ε κεί στο Πασαλιμάνι ο πρώτος φίλος που «έβγαλε» αμάξι ήτανε ο Φάνης. Η μάνα του είχε το μικρό ξενοδοχείο «Βερσαλίες» δίπλα στο καφέ «Φοντάνα.» Στο μικρό αυτό ξενοδοχείο οι πελάτες έμπαιναν και έβγαιναν όπως σε σταθμό τρένων. Όταν τα απογεύματα τον άφηνε στο πόδι της και τύχαινε κάνα καλό ζευγάρι, έβγαινε στο μπαλκονάκι και μας έκανε νοήματα να πάμε απάνω. Όλες οι πόρτες είχανε κρυφές τρύπες που έβλεπες κατ ευθείαν στο κρεβάτι. Αυτό βέβαια το γνώριζα μόνο εγώ και ο άλλος «κολλητός» ο Θέμης, που ένα απόγευμα καθώς τον είχε βγάλει και τον έπαιζε σκυμμένος μπροστά σε μια πόρτα, πάνω σε έναν παροξυσμό καύλας με «δώστα όλα πουτάνα» και «πάρε και τα δικά μου», ακούμε «καριόλα θα σε σφάξω» και τον βλέπουμε να τρέχει κάτω τις σκάλες σαν τρελός. Τόση ώρα έκανε μάτι στην αδελφή του. Τέτοια γινόντουσαν τότε και τα χρόνια πέρναγαν και ο Φάνης κάθε μεσημέρι με την καινούργια καφετιά Κράισλερ έκανε «καλντερίμι» στις πωλήτριες που έκαναν το μεσημεριανό τους διάλειμμα, κάνοντας πάντα το ί