ΑΠΛΟΣ ΛΟΓΟΣ

"Σύντροφε Αλέξη, σε παραδέχομαι, γιατί είσαι  μάγκας . Ο πιο μεγάλος μάγκας στην Ελλάδα από το 450 π.Χ. έως σήμερα. Γιατί κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να λογαριάσεις κανένα. Παίρνεις το προσωπικό σου αεροπλάνο, το γεμίζεις με φίλους και φίλες και πας στην Κούβα και αφήνεις τον λογαριασμό, 300.000 δολλάρια να τον πληρώσουν τα κορόιδα με τα 300 ευρώ το μήνα στην καλλίτερη περίπτωση."   Απόσπασμα από την  ανάρτηση στο προσωπικό ιστολόγιο του Μίκη Θεοδωράκη, που παραθέτουμε παρακάτω. Προδομένη Δημοκρατία – του Μίκη Θεοδωράκη 03.12.2016 Το πολίτευμά μας είναι Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Οι Πυλώνες-Θεσμοί, είναι οι εξής: Βουλή (νομοθετική εξουσία) Κυβέρνηση (εκτελεστική εξουσία) Δικαστική εξουσία Πρόεδρος Δημοκρατίας- Ρυθμιστής του Πολιτεύματος. Το Σύνταγμα είναι η βάση. Από αυτό πηγάζουν τα Δικαιώματα και οι Υποχρεώσεις των Πολιτών. Ο Πρόεδρος πρέπει να είναι η ασφαλιστική δικλείδα. Να ελέγχει εάν ισχύει η Συνταγματική Αρχή ό

Του Δημήτρη Αθαν. Αλεξανδράκη Γίνεται προσπάθεια να απενοχοποιηθεί η κακουργηματική απάτη; Χρηματοσύνη;  Εξ αφορμής της δημοσίευσης του άρθρου, "Η δημιουργία και η ερμηνεία της"* του κυρίου Κοροβέση, δημιουργούνται κάποια ερωτηματικά. Αναφέρομαι στο τμήμα περί απάτης, φωτογραφία του οποίου σας παραθέτω:  Δεν ισχύει κύριε Κοροβέση ο Ποινικός Κώδικας;** Όποιος έχει την ικανότητα, να απατά τους άλλους, έχει δίκαιο; Επειδή το δικαιϊκό σύστημα, δεν δούλεψε τόσα χρόνια, να πάρουν οι απλοί πολίτες την ευθύνη των όσων κακουργηματικών πράξεων διεπράχθησαν κύριε Κοροβέση; Την λέξη χειραγώγηση δεν την γνωρίζετε; Πιστεύετε πως η χειραγώγηση των μαθητών, των εν συνεχεία πολιτών, ήταν πάντα προς τον δρόμο της αρετής και της γνώσης; Δόθηκε η πληροφορία που έπρεπε και ο πολίτης δεν κατάλαβε; Δεν έχετε ακούσει τίποτα για συμφέροντα; Πιστεύετε αλήθεια πως οι ατάλαντοι δημιουργοί ανακυκλώνουν το κατεστημένο; Μήπως χρησιμοποιούνται από απατεώνες εμπορευματοποιούς της τέχνης για

Φανταχτερός κι αστραφτερός στα αναμμένα φώτα! Μα όταν εκείνα σβήσουνε φεύγεις βουβός, μονάχος. Πας μες στο καμαρίνι σου και τα τριμμένα ρούχα, ντύνεσαι πάλι απ’ την αρχή για τον γνωστό τον ρόλο! Αυτόν που έμαθες καλά πενήντα χρόνια τώρα! Τον ρόλο τον μοναχικό του πληγωμένου ανθρώπου που δύσκολα κατάλαβαν, δύσκολα του μιλούσαν! Κι εσύ μ’ αξιοπρέπεια πάντα χαμογελούσες! Και πάντα η σκέψη σου ήτανε, μια ψυχή να υπάρχει, που, όταν ο θάνατος σε βρει, αυτή τα δυο σου μάτια, με ένα χάδι απαλό, να κλείσει δίχως άλλο!                                                                Πάνος Νάκος

Του Κλεάνθη Γρίβα Ψυχιάτρου, νευρολόγου, διδάκτορα ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 6 Ιουλίου 2016 «Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφορα, να διαστρεβλώνει, να διαβάλει, να κολακεύει το θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί… Είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλουσίων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες, εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια κι εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες και οι ζωές μας είναι όλα ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».  John Swinton (1829-1901)      εμβληματική μορφή στην ιστορία της αμερικανικής δημοσιογραφίας Δύο δημοσιεύματα στην «Καθημερινή» (Τρίτη, 5 Ιουλίου 2016) για τον κ. Βαρουφάκη και το Σχέδιο Β, που αναπαράχθηκαν με τη γνωστή «ανιδιοτελή» προθυμία από πολλές ιστοσελίδες έδωσαν έναυσμα σε μια εμπαθή κακο-δημοσιογραφία για ένα βιβλίο που, εί

Αν μπορεί το παλληκάρι Στίχοι,μουσική και ερμηνεία: Αλεξανδράκης Δημήτρης Αν μπορεί το παλληκάρι μες στον πόλεμο γυμνό... Αν ριχτεί σαν το λιοντάρι, στου ανέμου το βυθό… Θα ’χει εμένα βοηθό του. Θα ’χει εμένα συντροφιά. Θα ’χει και την αγκαλιά μου μες’ στην άβυσσο φωλιά. Αν μπορεί το παλληκάρι, στου ολέθρου την σκιά, του παράδεισου την δίψα, να δαμάσει με φωτιά…  Θα ’χει εμένα βοηθό του. Θα ’χει εμένα συντροφιά. Θα ’χει και την αγκαλιά μου μες’ στην άβυσσο φωλιά.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ  · 28 ΑΥΓ. 2016 Η Υπόθεση από την ιστοσελιδα NewsBomb : «Γιατί οι δανειστές εκβιάζουν κι απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη διαπραγμάτευση αν δεν «αθωωθεί» ο Ανδρέας Γεωργίου για το φούσκωμα του ελλείμματος; Βρώμικο παιχνίδι σε βάρος της Ελλάδας. Το παιχνίδι πίσω από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και την υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια είναι πιο βρώμικο από όσο ενδεχομένως φαίνεται. Το «σύστημα» που οργάνωσε όλο αυτό το θανατηφόρο σχέδιο για την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο, με τεχνική βάση το τεχνητό έλλειμμα, βλέπει τις τελευταίες ώρες… εφιάλτες. Η απόφαση για παραπομπή σε νέα δίκη του πρώην Πρόεδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, με την κακουργηματική κατηγορία της παραποίησης στατιστικών στοιχείων, σε σχέση με το μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών, έπεσε σαν βόμβα στις Βρυξέλλες, στη Γερμανία και στην εγχώρια τρόικα που όχι μόνο έβαλε τη χώρα σε καθεστώς επιτήρησης, αλλά τίναξε στον αέρα την χρηματοοικονομική «αξιοπιστία» της Ελλάδας. Μετά την πρόσφατη α

(ΤΑΙΠΕΔ:  Η αρπαγή της κοιμωμένης Ελλάδος - Μ ια πιθανότητα της απιθανότητας) Του Δημήτρη Αθ. Αλεξανδράκη Η αρπαγή της κοιμωμένης Ελλάδος   Ο Φιλελληνισμός που σχετίζεται με την Ελληνική Επανάσταση του 1821 αναπτύχθηκε περί τα τέλη του 18ου αιώνος αρχές 19ου. Πολλά έχουν γραφεί για τον θαυμασμό, κυρίως των Ευρωπαίων, προς την κλασική εποχή της Αρχαίας Ελλάδος. Εξ αυτού ορμώμενοι πολλοί, θέλησαν να βοηθήσουν στην απελευθέρωση της Ελλάδος από τους Τούρκους. Έχουμε ίσως, την πρώτη γραπτή μαρτυρία για τον φιλελληνισμό από τον Ιώσηπο Μοισιόδακα. Γράφει λοιπόν στο βιβλίο του «Θεωρία της Γεωγραφίας», που εκδόθηκε στην Βιέννη το 1781: «...όσοι Έλληνες φιλεπιστήμονες κατοικούσιν εν ταις παραλίαις, καθώς φερ’ ειπείν, εν Σμύρνη, εν Κωνσταντινουπόλει, εν Θεσσαλονίκη, πάντες έχουσιν την ευκαιρίαν ώστε να προμυθευθώσιν υπό Σφαιρών [1] αγγλικών δια μέσου εμπόρων Άγγλων, οίτινες ενδημούσιν εν ταις ρηθείσαις πόλεσιν επί εμπορία και οίτινες ουκ απαξιώσουσιν παντώς μίαν υπουργίαν εμπρέπ

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ του Δημήτρη Αθαν. Αλεξανδράκη Με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου σπούδασαν αρκετές γενιές. Από το δημοτικό έως και το πανεπιστήμιο. Πολλοί, θα προβάλουν σαν επιχείρημα, πως ήταν κακής ποιότητας τα σχολεία μας και πως έβαζαν χρήματα, και οι γονείς.  Σωστό σε ένα βαθμό,  αλλά,  θα μπορούσαν να τα καλύψουν όλα; Θα μπορούσαν να καλύψουν έξοδα που αφορούν υλικοτεχνική υποδομή επιπέδου οργανισμών, όπως για παράδειγμα είναι τα νοσοκομεία για τους γιατρούς; Θα μπορούσαμε εδώ να απαριθμήσουμε δεκάδες οργανισμούς που εμπλέκονται στην ολοκλήρωση των σπουδών των φοιτητών της ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, όπως βιβλιοθήκες, Ινστιτούτα, ιδρύματα, κλπ., πολλά από τα οποία λειτουργούν με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Όχι όλοι είναι η απάντηση. Άρα λοιπόν οι σπουδαγμένοι έχουν υποχρέωση και πρέπει να προσφέρουν αναλογικά σ’ αυτό το κοινωνικό σύνολο που ονομάζεται ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ. Πρέπει να προσφέρουν και αυτοί που χρησιμοποιούν για την κερδοφορία, των επιχειρήσεών τους,

Του Δημήτρη Α. Αλεξανδράκη Φωτογραφία από:  http://www.newmoney.gr Το κράτος φορτώ νε ται συνεχώς συν τα ξιούχους «ευγενών»  ταμείων. Οι εθελού σιες έξοδοι Ολυμ πι ακής [1] , ΟΤΕ,  Τρα πεζών κλπ  με πλα σματικούς χρόνους  συνταξιοδότησης  και  μικρή ηλικία  πρό σθε σαν στο ΙΚΑ  έναν  ση μαντικό α ριθ μό  συν τα ξιούχων.  Οι περισσότε ρες από  αυτές τις συντάξεις  μεγάλες. Οι πολιτικοί μας, καθάριζαν τις παραπάνω επιχειρήσεις από προσωπικό και μετά τις πωλούσαν. Πωλούσαν τα καλύτερα γωνιακά καταστήματα αντί πινακίου φακής και επιβάρυναν αδιαφορώντας το ασφαλιστικό σύστημα με συνταξιούχους ειδικού καθεστώτος. Συντάξεις μεγαλύτερες από αυτές μιας πραγματικής 35ετίας. Συντάξεις απαράδεκτα μεγάλες μπροστά στις συντάξεις εργαζομένων, σε πολύ βαριές εργασίες ή σε εκείνες εργαζομένων από την εφηβική ηλικία. Να σημειώσουμε εδώ, πως πολλοί από τους σκληρά εργαζόμενους στον ασφαλιστικό τους βίο συνταξιούχους, δεν έχουν άλλα εισοδήματα. Απαράδεκτες απέναντι στις συντάξεις των επί ε