"Χάσμα γενεών"
Του Δημήτρη Αθ. Αλεξανδράκη Όταν θα καταλάβουν οι νέοι, πως εμείς δεν είμαστε νέοι και δεν έχουμε τις ίδιες πληροφορίες με αυτούς για την ζωή, καθώς και εμείς οι ίδιοι θα κατανοήσουμε πως γεράσαμε και διαφέρουμε από τους νέους, τότε ίσως γεφυρωθεί το χάσμα. Τα παιδιά μας δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως οι πληροφορίες των τελευταίων 30 ετών είναι συγκριτικά με την περίοδο 1950 - 1990 υπέρ-πολλαπλάσιες. Αυτά ζουν στην μέρα και εμείς ζούσαμε στην νύχτα. Οι νέοι μας, δεν μπορούν να καταλάβουν πως ξεκινήσαμε την ζωή μας, μετά από έναν πόλεμο. Πως μεγαλώσαμε σε ένα δωμάτιο, 10 και 12 άτομα. Στο παρακάτω τραγούδι προσέξτε πως οι νεολαίοι κάνουν αναφορά για κάποια προϊόντα που έγιναν με κόπο και αίμα και με παιδική εργασία. "...Έχει αίμα το Adidas το καινούριο που φοράω και το κινητό στη θήκη που στο χέρι μου κρατάω έχει κόπο και ιδρώτα το πουκάμισο το Armani και κουβάλημα οι σπόροι στου καφέ μου το χαρμάνι Έχει πόνο και φοβέρες κάθε κουταλιά Nutella και το δέρμα που χρειάστηκ